Wydział
Hodowli i Biologii Zwierząt
Zootechnika
I stopień studiów - studia stacjonarne
Liczba semestrów - 7
Profil studiów - ogólnoakademicki
Dziedzina - nauki rolnicze
Dyscyplina wiodąca – zootechnika i rybactwo
Tytuł zawodowy nadawany absolwentom - inżynier
Rekrutacja: konkurs świadectw dojrzałości, jeden przedmiot (poziom podstawowy lub rozszerzony) do wyboru spośród: biologii, chemii, geografii, informatyki lub matematyki
Laureaci i finaliści wybranych olimpiad stopnia centralnego są zwolnieni z postępowania kwalifikacyjnego.
Uwzględniane olimpiady: biologiczna, fizyczna, matematyczna
Kierunek: Zootechnika
Specjalności:
- Hodowla i użytkowanie koni
- Hodowla zwierząt towarzyszących i egzotycznych
- Menadżer produkcji zwierzęcej
- Prewencja weterynaryjna i ochrona zdrowia zwierząt
Programy specjalności na kierunku zootechnika realizowane są od IV semestru.
Program kształcenia
Przedmioty objęte planem studiów I stopnia na kierunku zootechnika podzielone są na grupy:
przedmioty kształcenia ogólnego: język obcy, wychowanie fizyczne, technologia informacyjna,
podstawowe: anatomia zwierząt, botanika, chemia, biochemia, fizjologia zwierząt, endokrynologia ogólna, statystyka matematyczna, zoologia stosowana, ekologia, mikrobiologia, ekonomia, zarządzanie i marketing,
kierunkowe (obowiązkowe i do wyboru): hodowla bydła, koni, owiec, drobiu, trzody chlewnej, zwierząt futerkowych, żywienie zwierząt i paszoznawstwo, genetyka zwierząt i metody hodowli, doświadczalnictwo zootechniczne, rozród zwierząt, higiena zwierząt, profilaktyka zootechniczna, rybactwo, towaroznawstwo surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmioty do wyboru związane z daną specjalnością.
Oprócz przedmiotów kształcenia ogólnego, podstawowych i kierunkowych w programie kształcenia 30% zajęć prowadzonych jest w formie przedmiotów (modułów) do wyboru. W planie studiów I stopnia na kierunku zootechnika przewidziana jest 8 tygodniowa praktyka zawodowa, którą można odbyć w stacjach doświadczalnych Uniwersytetu Rolniczego, względnie w gospodarstwach państwowych, spółdzielczych i indywidualnych oraz instytucjach obsługi rolnictwa, jak też za granicą, np. w Szwajcarii, Anglii, Niemczech, USA, Danii, Holandii i Francji. Praktyki te są integralnym elementem kształcenia zawodowego na tym kierunku. Ich celem jest: szczegółowe zapoznanie się studentów z technologią i organizacją procesów produkcyjnych w gospodarstwie, wdrożenie studentów do samodzielnego obserwowania zjawisk biologicznych, ich interpretacja i ocena na przesłankach naukowych oraz udział w pracach wykonywanych w gospodarstwie, uczestniczenie w ich organizowaniu i technicznym wykonaniu. Student powinien umieć poprawnie ocenić jakość i wydajność wykonywanych prac.
Sylwetka absolwenta i uprawnienia zawodowe
Absolwent studiów stacjonarnych I stopnia kierunku zootechnika posiada zaawansowaną wiedzę z zakresu hodowli i chowu zwierząt, oceny surowców pochodzenia zwierzęcego, podstaw produkcji roślinnej, projektowania produkcji, organizacji pracy w przedsiębiorstwie rolniczym, kierowania zespołami ludzkimi oraz podstaw prawa w zakresie działalności gospodarczej. Szczegółowe kompetencje absolwent uzyskuje w ramach wybranej specjalności (po III semestrze studiów):
Menadżer produkcji zwierzęcej
absolwent specjalności menadżer produkcji zwierzęcej posiada specjalistyczną wiedzę za poziomie zaawansowanym z zakresu nowoczesnych metod hodowli i chowu zwierząt gospodarskich, amatorskich i laboratoryjnych; posiada umiejętności zawodowe w zakresie planowania i organizacji hodowli zwierząt, kierowania hodowlą na różnych szczeblach organizacyjnych, prowadzenia produkcji zwierzęcej z wykorzystaniem nowoczesnych metod produkcji, reprodukcji i zarządzania stadem. Potrafi oceniać i dobierać sposoby gospodarowania populacjami zwierząt; zaplanować produkcję i dokonać doboru optymalnego systemu reprodukcji stada z uwzględnieniem aktualnych uwarunkowań ekonomicznych i specyfiki lokalizacyjnej; dokonać wyboru strategii doskonalenia zwierząt oraz ocenić efektywność pracy hodowlanej.
Hodowla i użytkowanie koni:
Absolwent specjalności hodowla i użytkowanie koni posiada zaawansowaną wiedzę z zakresu anatomii, fizjologii i genetyki koni oraz ich żywienia, wychowu, pielęgnacji z zachowaniem dobrostanu; wykazuje się wiedzą w zakresie chowu i hodowli koni, prowadzenia obiektów hodowlanych, zasad użytkowania koni w sporcie, rekreacji, turystyce i hipoterapii a także infrastruktury stajennej i podkownictwa.
Hodowla zwierząt towarzyszących i egzotycznych:
Absolwent specjalności hodowla zwierząt towarzyszących i egzotycznych posiada zaawansowaną wiedzę z zakresu chowu i hodowli zwierząt towarzyszących człowiekowi i egzotycznych utrzymywanych w ogrodach zoologicznych, prowadzenia obiektów hodowlanych, zasad pielęgnacji zwierząt oraz podstaw ich szkolenia, ponadto posiada umiejętności w zakresie planowania pracy hodowlanej, układania planów żywieniowych i dietetycznych oraz projektowania wolier/ klatek/ wybiegów/ terrariów/ akwariów dla zwierząt domowych i nieudomowionych, potrafi wykonać podstawowe zbiegi pielęgnacyjne i zootechniczne.
Prewencja weterynaryjna i ochrona zdrowia zwierząt:
Absolwent specjalności prewencja weterynaryjna i ochrona zdrowia zwierząt posiada kompetencje i zaawansowaną wiedzę w zakresie nowoczesnych metod zapewnienia i kompleksowej oceny dobrostanu zwierząt; umie prawidłowo interpretować i stosować prawo weterynaryjne i żywnościowe obowiązujące w Polsce i UE, rozpoznać podstawowe jednostki chorobowe i podejmować działania prewencyjne; stosować profilaktykę zootechniczną, zaplanować i przeprowadzić bioasekurację w obiektach gospodarskich; eliminować, względnie ograniczać zagrożenia zdrowia publicznego wynikające z chorób odzwierzęcych.
Absolwent kierunku zootechnika posługuje się językiem obcym na poziomie B2 ESOKJ Rady Europy, a także narzędziami informatycznymi w zakresie tworzenia komputerowych baz danych. Jest przygotowany do pracy w zespole, zarządzania podległymi mu pracownikami i jest świadomy konieczności ciągłego samodoskonalenia.
Możliwość zatrudnienia
Absolwent kierunku zootechnika może uzyskać zatrudnienie w: rolniczych i hodowlanych gospodarstwach rodzinnych, przedsiębiorstwach hodowlanych, zakładach spółdzielczych, ośrodkach doradztwa rolniczego, instytucjach związanych z prewencją i profilaktyką zootechniczną, ogrodach zoologicznych, gospodarstwach rybackich, szkolnictwie rolniczym, placówkach naukowo-badawczych, przedsiębiorstwach produkcji pasz, administracji państwowej i samorządowej, oraz wielu innych instytucjach szeroko pojętej obsługi rolnictwa. Po zrealizowaniu programu studiów na kierunku zootechnika absolwent nabywa uprawnień do zakupu ziemi rolnej.
Program studiów na kierunku zootechnika uwzględnia wszystkie sfery działalności specjalistycznej w sektorach rolnym i żywnościowym; jest odpowiedzią na dynamicznie zmieniające się uwarunkowania społeczno-ekonomiczne, a także potrzeby i oczekiwania społeczności lokalnych, odnoszące się do ochrony i kształtowania środowiska. Absolwent jest wyposażony w umiejętności zgodne z oczekiwaniami i potrzebami rynku pracy, które są realizowane w ramach 4 wspomnianych specjalności.
Zootechnika
I stopień studiów - studia niestacjonarne
Liczba semestrów - 7
Profil - ogólnoakademicki
Dziedzina - nauki rolnicze
Dyscyplina wiodąca – zootechnika i rybactwo
Tytuł zawodowy nadawany absolwentom - inżynier
Rekrutacja: konkurs świadectw dojrzałości, jeden przedmiot (poziom podstawowy lub rozszerzony) do wyboru spośród: biologii, chemii, geografii, informatyki lub matematyki
Laureaci i finaliści wybranych olimpiad stopnia centralnego są zwolnieni z postępowania kwalifikacyjnego.
Uwzględniane olimpiady: biologiczna, chemiczna, fizyczna, matematyczna
Kierunek: Zootechnika
Specjalność: Hodowla zwierząt
Program kształcenia
Przedmioty objęte planem studiów I stopnia na kierunku zootechnika podzielone są na grupy:
przedmioty kształcenia ogólnego: język obcy, wychowanie fizyczne, technologia informacyjna,
podstawowe: anatomia zwierząt, botanika, chemia, biochemia, fizjologia zwierząt, zoologia stosowana, mikrobiologia, ekonomia,
kierunkowe (obowiązkowe i do wyboru): hodowla bydła, koni, owiec, drobiu, trzody chlewnej, zwierząt futerkowych, żywienie zwierząt i paszoznawstwo, genetyka zwierząt i metody hodowli, zasady postępowania ze zwierzętami doświadczalnymi, rozród zwierząt, higiena zwierząt, profilaktyka zootechniczna, rybactwo, towaroznawstwo surowców zwierzęcych.
Oprócz przedmiotów kształcenia ogólnego, podstawowych i kierunkowych w programie kształcenia 30% zajęć prowadzonych jest w formie przedmiotów (modułów) do wyboru. W planie studiów I stopnia na kierunku zootechnika przewidziana jest 4 tygodniowa praktyka zawodowa, którą można odbyć w stacjach doświadczalnych Uniwersytetu Rolniczego, względnie w gospodarstwach państwowych, spółdzielczych i indywidualnych oraz instytucjach obsługi rolnictwa, jak też za granicą, np. w Szwajcarii, Anglii, Niemczech, USA, Danii, Holandii i Francji. Praktyki te są integralnym elementem kształcenia zawodowego na tym kierunku. Ich celem jest: szczegółowe zapoznanie się studentów z technologią i organizacją procesów produkcyjnych w gospodarstwie, wdrożenie studentów do samodzielnego obserwowania zjawisk biologicznych, ich interpretacja i ocena na przesłankach naukowych oraz udział w pracach wykonywanych w gospodarstwie, uczestniczenie w ich organizowaniu i technicznym wykonaniu. Student powinien umieć poprawnie ocenić jakość i wydajność wykonywanych prac.
Sylwetka absolwenta i uprawnienia zawodowe
Absolwent studiów niestacjonarnych I stopnia kierunku zootechnika posiada zaawansowaną wiedzę z zakresu hodowli i chowu zwierząt, oceny surowców pochodzenia zwierzęcego, podstaw produkcji roślinnej, projektowania produkcji, organizacji pracy w przedsiębiorstwie rolniczym, kierowania zespołami ludzkimi oraz podstaw prawa w zakresie działalności gospodarczej. Posiada również umiejętności zawodowe w zakresie planowania i organizacji hodowli zwierząt, kierowania hodowlą na różnych szczeblach organizacyjnych, prowadzenia produkcji zwierzęcej z wykorzystaniem nowoczesnych metod produkcji, reprodukcji i zarządzania stadem. Potrafi oceniać i dobierać sposoby gospodarowania populacjami zwierząt; zaplanować produkcję i dokonać doboru optymalnego systemu reprodukcji stada z uwzględnieniem aktualnych uwarunkowań ekonomicznych i specyfiki lokalizacyjnej; dokonać wyboru strategii doskonalenia zwierząt oraz ocenić efektywność pracy hodowlanej.