Rodzaj studiów: studia stacjonarne i niestacjonarne I stopnia - inżynierskie trwają 7 semestrów i kończą się napisaniem pracy, złożeniem egzaminu dyplomowego inżynierskiego i uzyskaniem tytułu zawodowego inżynier.

Studia niestacjonarne I stopnia, realizowane są systemem 3-dniowych zjazdów, kilka razy w ciągu semestru.

Profil studiów: ogólnoakademicki

Forma studiów: studia stacjonarne i niestacjonarne

Czas trwania: 7 semestrów

Uzyskany tytuł: inżynier

Rekrutacja: konkurs świadectw dojrzałości, jeden przedmiot (poziom podstawowy lub rozszerzony) do wyboru spośród: biologii, chemii, geografii, informatyki lub matematyki

• Kierunek: Zootechnika
  Specjalności:
      Hodowla i użytkowanie koni
      Hodowla zwierząt towarzyszących i egzotycznych
      Menadżer produkcji zwierzęcej
      Prewencja weterynaryjna i ochrona zdrowia zwierząt

• Kierunek: Bioinżynieria zwierząt
• Kierunek: Biologia stosowana
• Kierunek: Etologia i psychologia zwierząt

Profil absolwenta: Celem kształcenia na kierunku zootechnika jest przekazanie absolwentom gruntownej wiedzy z zakresu chowu i hodowli zwierząt, oceny surowców pochodzenia zwierzęcego, higieny i dobrostanu zwierząt, podstaw produkcji roślinnej, projektowania produkcji, organizacji pracy w przedsiębiorstwie rolniczym, kierowania zespołami ludzkimi oraz podstaw prawa w zakresie działalności gospodarczej. Nieodłącznym elementem kształcenia jest opanowanie języka obcego, szczególnie w zakresie terminologii specjalistycznej z zakresu rolnictwa i zootechniki, a także umiejętności posługiwania się technikami komputerowymi w zakresie tworzenia komputerowych baz danych.

Efektem kształcenia jest przygotowanie absolwenta do pracy zawodowej w rolniczych i hodowlanych gospodarstwach rodzinnych, przedsiębiorstwach hodowlanych, zakładach spółdzielczych, ośrodkach doradztwa rolniczego, szkolnictwie rolniczym, placówkach naukowo-badawczych, przedsiębiorstwach produkcji pasz, administracji państwowej i samorządowej, oraz wielu innych instytucjach szeroko pojętej obsługi rolnictwa.

Przedstawiony powyżej profil absolwenta jest charakterystyczny dla wszystkich specjalności, jakie są prowadzone na kierunku zootechnika. Natomiast, przedstawiona poniżej charakterystyka tych specjalności przybliża ich zróżnicowanie.

Studia stacjonarne i niestacjonarne I stopnia (inżynierskie):

Podstawowa specjalność przygotowująca absolwentów do pracy ze wszystkimi gatunkami zwierząt gospodarskich, stwarzająca dobre podstawy do wyboru w trakcie studiów własnego profilu zawodowego. Odbywa się to poprzez konstrukcję indywidualnego profilu przedmiotów kierunkowych i wybór tematyki pracy dyplomowej (inżynierskiej). Nabyte kwalifikacje umożliwiają samodzielne prowadzenie gospodarstw, względnie pracę w gospodarstwach i przedsiębiorstwach o różnych profilach technologicznych, oraz w szeroko pojętym otoczeniu rolnictwa i produkcji zwierzęcej.

Kształcenie na tej specjalności dostarcza specjalistycznej wiedzy z zakresu chowu i hodowli zwierząt gospodarskich, amatorskich i laboratoryjnych, uwzględniającej: organizację i zarządzanie produkcją zwierzęcą; genetykę i metody pracy hodowlanej; żywienie zwierząt i paszoznawstwo; biologię i biotechnologię rozrodu zwierząt; budownictwo inwentarskie; optymalizację warunków utrzymania zwierząt.

Specjalność adresowana głównie do kandydatów wykazujących szczególne zainteresowanie chowem i hodowlą koni w kontekście współczesnych tendencji w prowadzeniu obiektów hodowlanych, użytkowaniu koni w sporcie, rekreacji, turystyce i agroturystyce oraz hipoterapii. Pogłębione kształcenie specjalistyczne jest gwarancją uzyskania dobrych kwalifikacji fachowych.

Celem kształcenia jest przygotowanie specjalistów w zakresie: chowu i hodowli koni; prowadzenia obiektów hodowlanych; zasad użytkowania koni w sporcie, rekreacji, turystyce i hipoterapii. Zajęcia obejmują, m. innymi: metody i kierunki hodowli koni, rozród koni i odchów źrebiąt, pielęgnację koni, fizjologię, neonatologię i biodynamikę ruchu koni, etologię koni, zarządzanie i marketing, dokumentację hodowlaną i analizę rodowodową.

Absolwenci tej nowej specjalności uzyskują specjalistyczną wiedzę i kwalifikacje z zakresu chowu i hodowli zwierząt towarzyszących człowiekowi i egzotycznych; prowadzenia obiektów hodowlanych; zasad pielęgnacji zwierząt oraz podstaw szkolenia i wychowania zwierząt. Nowoczesny program kształcenia w ramach tej specjalności stwarza dobre podstawy do wyboru w trakcie studiów własnego profilu zawodowego. Odbywa się to poprzez konstrukcję indywidualnego profilu przedmiotów kierunkowych, wybór specjalistycznych modułów kształcenia (na III i V semestrze) i tematyki pracy dyplomowej (inżynierskiej). Nabyte kwalifikacje umożliwiają samodzielne i profesjonalne prowadzenie hodowli zwierząt towarzyszących, względnie pracę w ogrodach zoologicznych i przedsiębiorstwach o różnych profilach technologicznych, oraz w szeroko pojętym otoczeniu rolnictwa i produkcji zwierzęcej. Zajęcia obejmują, m. innymi: etologię, podstawy profilaktyki weterynaryjnej, dietetykę zwierząt, zoopsychologię, kynologię, felinologię, akwarystykę, chów i hodowlę ptaków ozdobnych, herpetologię, małe ssaki w hodowlach amatorskich oraz bezkręgowce w hodowlach amatorskich.

Absolwenci tej specjalności uzyskają kwalifikacje w zakresie kompleksowej oceny dobrostanu zwierząt w obiektach chowu. Nabyta wiedza umożliwi ocenę zdrowia zwierząt, do tego współdziałając z hodowcą w zakresie prewencji i profilaktyki, pozwoli na utrzymywanie zwierząt w dobrym zdrowiu i ich ochronę przed niekorzystnymi biotycznymi i abiotycznymi wpływami środowiska. Ponadto, nabyte kwalifikacje pozwolą absolwentom na rozwiązywanie problemów sozologicznych w zakresie zagrożeń ekotoksykologicznych związanych z hodowlą zwierząt.

Studenci zapoznają się ze specjalistyczną wiedzą z zakresu: prewencji i profilaktyki zootechnicznej, ustawodawstwa weterynaryjnego, oceny i ochrony dobrostanu zwierząt, higieny pasz i dietetyki, analityki i diagnostyki weterynaryjnej, zapobiegania chorobom odzwierzęcym.

Programy specjalności na kierunku zootechnika realizowane są od IV semestru.

Program kształcenia
Przedmioty objęte planem studiów I stopnia na kierunku zootechnika podzielone są na grupy:

• przedmioty kształcenia ogólnego: język obcy, wychowanie fizyczne, technologia informacyjna,
• podstawowe: anatomia zwierząt, botanika, chemia, biochemia, fizjologia zwierząt, endokrynologia ogólna, statystyka matematyczna, zoologia stosowana, ekologia, mikrobiologia, ekonomia, zarządzanie i marketing,
• kierunkowe (obowiązkowe i do wyboru): hodowla bydła, koni, owiec, drobiu, trzody chlewnej, zwierząt futerkowych, żywienie zwierząt i paszoznawstwo, genetyka zwierząt i metody hodowli, doświadczalnictwo zootechniczne, rozród zwierząt, higiena zwierząt, profilaktyka zootechniczna, rybactwo, towaroznawstwo surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmioty do wyboru związane z daną specjalnością.

Oprócz przedmiotów kształcenia ogólnego, podstawowych i kierunkowych w programie kształcenia 30% zajęć prowadzonych jest w formie przedmiotów (modułów) do wyboru. W planie studiów I stopnia na kierunku zootechnika przewidziana jest 8 lub 9 tygodniowa praktyka zawodowa, którą można odbyć w stacjach doświadczalnych Uniwersytetu Rolniczego, względnie w gospodarstwach państwowych, spółdzielczych i indywidualnych oraz instytucjach obsługi rolnictwa, jak też za granicą, np. w Szwajcarii, Anglii, Niemczech, USA, Danii, Holandii i Francji. Praktyki te są integralnym elementem kształcenia zawodowego na tym kierunku. Ich celem jest: szczegółowe zapoznanie się studentów z technologią i organizacją procesów produkcyjnych w gospodarstwie, wdrożenie studentów do samodzielnego obserwowania zjawisk biologicznych, ich interpretacja i ocena na przesłankach naukowych oraz udział w pracach wykonywanych w gospodarstwie, uczestniczenie w ich organizowaniu i technicznym wykonaniu. Student powinien umieć poprawnie ocenić jakość i wydajność wykonywanych prac.

Program kształcenia na studiach niestacjonarnych I stopnia jest ekwiwalentny z programem studiów stacjonarnych na specjalności Hodowla zwierząt, różnica sprowadza się jedynie do zmniejszonego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych z poszczególnych przedmiotów, ponieważ program ten zakłada większy wkład własnej pracy samokształceniowej studentów niestacjonarnych.